Türkiye’nin Pakistan’a verdiği siyasi ve askeri destekle, Güney Kıbrıs’a yanaştığı dikkatlerden kaçmayan Hindistan ile Güney Kıbrıs Rum yönetimi (GKRY) arasındaki yakınlaşma artarak sürüyor.

Hindistan Başbakanı Narendra Modi’nin 20 yıl aradan sonra geçen haziran ayında GKRY’yi ziyaret etmesi, ardından Rum Dışişleri Bakanı Konstantinos Kombos’un Yeni Delhi’ye gitmesi, bu ilişkinin hiç de tesadüfi olmadığını yansıtıyor. Rum basını, Kombos’un ziyaretinin, Rum lider Nikos Hristodulidis’in gelecek mayıs ayında yapacağı Hindistan ziyaretinin ön hazırlığı niteliğinde olduğunu belirtiyor; yani diplomatik takvim işliyor.

KKTC iç siyasi hengamesinin içindeyken, Hindistan ve Güney Kıbrıs karşılıklı ziyaretler ve ikili anlaşmalarla, stratejik ortaklık inşa etme çabasını geliştiriyor. Bu durum, Doğu Akdeniz’de yeni jeopolitik hattın şekillenmekte olduğunun ipuçlarını da veriyor.

Rum basınına göre Hindistan, Avrupa’ya erişim için Güney Kıbrıs’ı “kavşak noktası” olarak görüyor. Avrupa Birliği (AB) Dönem Başkanlığına hazırlanan (1 Ocak 2026) Güney Kıbrıs da “Avrupa’ya açılan Hint kapısı” rolünü üstlenmeye hazır.

İki taraf da bu hedefi, imzaladıkları anlaşmalarla destekliyor. Hindistan, imzaladıkları 2025–2029 ortak eylem planı, serbest ticaret anlaşması, enerji iş birlikleri ve dijital dönüşüm gibi alanlarda Avrupa’ya erişiminde Güney Kıbrıs’ı kavşak olarak görüyor. Böylece, Hindistan ve AB ilişkileri Güney Kıbrıs üzerinden yol alıyor.

Şunu da anımsayalım; geçtiğimiz eylül ayında Hint donanmasına ait “INS Trikand” adlı savaş gemisi, ortak tatbikat kapsamında Limasol limanını ziyaret etmiş, 23 Eylül’de de halkın ziyaretine açılmıştı. Hint donanmasına ait savaş gemisinin Limasol limanını ziyaret etmesi, bu iş birliğinin askeri boyutunu da gözler önüne seriyor. GKRY’nin bu tür temasları, adayı bir silah deposuna dönüştürme eğiliminin de bir parçası.

Güney Kıbrıs’ı silah deposu haline getiren, bölgede, Türkiye ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ne karşı yeni bir şer ittifakı oluşturma çabasında olan Rum tarafı, ada gerçeklerini reddetme tavrını sürdürüyor. Haksız yere elde ettiği AB üyeliğinin avantajlarını da her platformda KKTC aleyhine kullanıyor.

**

Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’nin (GKRY) 2026–2028 döneminde Milli Muhafız Ordusu’na (RMMO) ayırdığı 532 milyon euro tutarındaki savunma bütçesini sadece bir modernizasyon hamlesi olarak değil, Doğu Akdeniz’deki güç dengelerini Türkiye ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti (KKTC) aleyhine yeniden şekillendirme girişimi olarak da okumak lazım.

Politis gazetesinin Rum Savunma Bakanlığı’na ait “gizli” belgeye dayandırdığı haber, bu niyeti artık açıkça ortaya koymaktadır.

Habere göre, Airbus Helicopters’ten alınacak H145M tipi saldırı helikopterleri, Rus yapımı MI35P’lerin yerini alacak. Bu değişim, teknik bir güncelleme gibi sunulsa da, Batı eksenli savunma stratejisine geçişin somut bir göstergesidir. Rum Yönetimi artık İsrail’den, Avrupa ülkelerinden ve ABD’den silah sistemleri temin edebilmektedir. Avrupa ve İsrail menşeli yeni sistemler, ABD ile derinleşen askeri iş birlikleri… Tüm bu gelişmeler, teknik bir modernizasyon gibi sunulsa da esasında bölgesel bir yeniden konumlanma stratejisidir.

Bu gelişme, bölgede Türkiye’ye karşı kurulan askeri ve diplomatik ittifaklarının daha da derinleştirdiğini gösteriyor.

Rum Savunma Bakanlığı’nın açıklamalarına göre, bu bütçe artışı sadece caydırıcılığı artırmakla kalmayacak; aynı zamanda Evangelos Florakis deniz üssü ve Andreas Papandreu hava üssü gibi kritik altyapıların geliştirilmesini de kapsıyor. Bu üsler, KKTC için doğrudan stratejik tehdit unsurlarıdır.

Rum Yönetimi bir yandan askeri kapasitesini agresif biçimde artırırken, diğer yandan Kıbrıs Türk halkına federasyon temelinde görüşme önermesi de ciddi çelişkiyi ortaya koyuyor. Rumların bu tutumu ne kadar samimi?

Silahlanma bütçesini son yılların en yüksek seviyesine çıkaran, deniz ve hava üslerini genişleten, çok uluslu tatbikatlara katılımını artıran bir yönetim, Kıbrıs Türk halkı ile gerçekten eşit ortaklık mı hedefliyor; yoksa teslimiyet mi dayatıyor? Bu durum, Kıbrıs Türk halkı nezdinde haklı olarak elbette sorgulanıyordur.

Rum Yönetimi’nin savunma diplomasisi de bu çelişkiyi derinleştiriyor. Rumlar, AB içindeki güçlü ülkelerle ve ABD ile kurulan askeri ilişkileri, Türkiye’ye karşı “ulusal çıkarlara hizmet eden ittifaklar” olarak tanımlıyor. Rumların bu yaklaşımı, KKTC’nin tanınma mücadelesini de hedef alıyor.

TABLO DOĞRU OKUNMALI

Bu gelişmelerin, KKTC’de 19 Ekim’de yapılacak cumhurbaşkanlığı seçimlerine etkisi göz ardı edilemez. Seçim sürecinde güvenlik, egemenlik ve uluslararası görünürlük gibi temel konuların da dikkate alınması muhtemel. Seçmen, sadece iç politikayı değil; bölgesel tehdit algısını da göz önünde bulundurarak sandık başına gidecektir.

Bu noktada, “çılgınca silahlanma ile barış aynı masada nasıl konuşulabilir?” diye sormak lazım.

Kıbrıs’ta çözüm, ancak Ada’daki gerçeklerin kabulüyle mümkündür. Bu gerçek, Adada iki ayrı halkın ve iki ayrı egemen devletin varlığıdır. Rum Yönetimi’nin yoğun silahlanma stratejisi, bu gerçeği yok sayan bir yaklaşımı temsil etmektedir.

İşin aslı, Rum tarafının askeri hazırlıkları sadece teknik değil; siyasi ve diplomatik bir mesajdır. Bu mesaj, KKTC’nin güvenliğini, Türkiye’nin bölgesel rolünü ve Kıbrıs’ta barış umutlarına doğrudan tehdit unsurudur. 19 Ekim seçimleri, bu tabloyu doğru okuyan bir iradenin ortaya çıkması açısından kritik bir dönemeçtir.

**

Kıbrıs’ın da içinde bulunduğu bölgede çok sıcak gelişmeler yaşanıyor.

Farklı ülkelere saldıran soykırımcı İsrail, Gazze’ye karadan işgal başlatırken bir yandan da soykırım geçmişleri örtüşen Güney Kıbrıs’a silah sevkiyatı yapıyor.

Kıbrıs adası, bir kez daha küresel hesapların sahnesi haline geliyor.

Güney Kıbrıs Rum Yönetimi’nin (GKRY), sözde “güvenlik tehdidi” bahanesiyle yürüttüğü silahlanma faaliyetleri, yabancı askeri unsurlara sağladığı üsler ve kurduğu ittifaklar bölgenin barış ve istikrarını, Türkiye ve KKTC’nin ulusal güvenliğini doğrudan etkilemekte, Kıbrıs Türk Halkının varlığını da tehdit etmektedir.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Doha dönüşü uçakta yaptığı açıklama, Kıbrıs adasının yıllarca bölgesel ve küresel güçlerin oyun alanı olduğuna dikkati çekerek, “Yakın tarihin, oynanan oyunların ne kadar kanlı olabileceğini gösterdiğini” hatırlattı.

Tarihten hatırlatma yapan Cumhurbaşkanı Erdoğan, “Kimse Kıbrıs adası üzerinde yeni acıları ortaya çıkartacak oyunlar kurmamalıdır. Ne biz ne Kıbrıs Türk halkı yaşadıklarını unutmuştur. Acılarla dolu hafızalar taptazedir. Benzer acıları bir daha kimse Kıbrıs Türkü’ne yaşatamaz, biz buna izin vermeyiz” diyerek uyardı.

TBMM Başkanı Numan Kurtulmuş da KKTC’den giden muhtarlarla görüşmesinde, İsrail’in yayılmacı emelleri ve Güney Kıbrıs’a silah sevkiyatına değindi. Kurtulmuş, “Güney Kıbrıs’a yapılan askeri sevkiyat sıradan değil. EOKA’cı hedeflerle siyonist yayılmacı planlar örtüştürülüyor. Kıbrıs da bu haritaların bir parçası” vurgusu ile gelişmeleri dikkatle ve hassasiyetle izlediklerini belirtti.

Rumların silahlanma faaliyetleri elbette yeni değil; 1954’lerden beri gizliden ve açıktan silahlanıyor.

ABD’nin 1987 yılından bu yana Rum yönetimine yönelik uyguladığı silah ambargosunu 2020 yılında kaldırmasıyla, daha da ivme kazanan Rumların silahlanma faaliyetleri, son yıllarda Fransa’dan tank ve hava savunma sistemleri temini ve İsrail’den radar, istihbarat altyapısı ve savunma sistemleriyle entegrasyon girişimleriyle daha da derinleşti.

Rumların, Kıbrıs Türklerine karşı, “biz varız, siz yok olun” anlayışı ile sürekli silahlanması ve yabancı askeri varlıkları Ada’da konuşlandırması, Kıbrıs Türk Halkın iki devlet tezinin ne kadar haklı ve gerçekçi talep olduğunu da gösteriyor.

Haydi bir düşünün, son 5 yılda yaşanılanlar; ABD’nin ambargoyu kaldırması ve silah desteği, Fransa’ya üs desteği ve silah alımları, İsrail’in Güney Kıbrıs’taki askeri varlığını sürekli artırması… Tüm bunlar bir araya geldiğinde, Kıbrıs Türkü’nün iki devlet isteğine neden karşı çıkılıyor daha anlaşılır oluyor…

Tüm bu gelişmeler karşısında, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın da vurguladığı gibi, Türkiye’nin duruşu net:

“Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti bizim kardeşimizdir. Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin hak ve menfaatlerini kendi hak ve menfaatlerimiz olarak görüyoruz. Buna el uzatılmasına da müsaade etmeyiz”